10.10.18

ΦΙΛΟΖΩΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ

Είμαι πολύ χαρούμενη που μετά από τόσο καιρό, μετά απο τόση ταλαιπωρία βλέπω ξανά το γατούλη μου καλά και ελεύθερο!
Έχω αφηγηθεί τη περιπέτειά του, με τα δερματικά προβλήματα και τα φάρμακα... Σας είχα πεί ότι πήγαινε καλά μα όλο ξαναξυνόταν και μάτωνε, οι γιατροί όμως δεν επέτρεψαν άλλα φάρμακα για να μην πειραχτεί το συκώτι του που είναι ζωτικό όργανο.
Έτσι λοιπόν μια μέρα ο γατούλης μου δεν ξαναήρθε, έφυγε με τους φίλους του στη γειτονιά σα να ήξερε ότι η θεραπεία του τελείωσε. (Μια μέρα πριν φύγει μια κυριά τον είχε δεί και του είχε δώσει μια τροφή, ίσως για σκύλο αλλά εκείνος δεν την έφαγε κι ήρθε τρέχοντας σπιτι! χαχα! Μετά από ώρα κι ενώ είδε ότι η κυρία μάς μίλησε πήγε και την έφαγε την τροφή. Δεν παράτησε μάλιστα τη τροφή όταν πήγα κοντά να δώ τι τρώει. Η κυριά έδειξε ενδιαφέρον να τον πάρει και να τον φροντίσει αλλα΄την ενημέρωσα τι ειχε γίνει και τι είχαν πεί οι γιατροί, ότι δεν πρέπει να πάει άλλο φάρμακο.)
Πράγματι  ήταν στη γειτονιά διότι εθεάθη από τον μπαμπά μου.
Μετά από καιρό τον πέτυχα κι εγώ, μάλλον μετά από ένα μήνα σχεδόν. Όλο το καιρό ανησυχούσα κι έλεγα που να είανι ο γατούλης μου, γύρναγα και τον αναζητούσα στα γύρω χωράφια, με παρηγορούσε το ότι ακόμα υπάρχει και είναι καλά, ίσως μάλιστα και να δημιούργησε και την οικογένειά του διότι εθεάθη να κουβαλάει φαϊ!
Όταν λοιπόν μια μέρα γυρισα πάλι από τη δουλειά κι έβαλα το κλειδί στην εξώπορτα τον άκουσα πλάϊ μου να νιαουρίζει παραπονεμένος, σα να πείναγε ή σα να έλεγε που ήμουν τόσο καιρό... Τι συγκινητικό! Φυσικα΄το υέιχα φυλαγμέν οένα φαγάκι και του το έδωσα! έιχε την πληγή ίσως πιό επιδεινωμένη αλλά είχε παχύνει κα ιφαινόταν πιό δυνατός! Δεν ξαναήρθε στην αυλή. Τον αγαπάω. Μια άλλη μέρα, τον ξαναείδα σε ένα χωράφι και του είπα Πάιδαρε! (το όνομά του) και αυτός με κοίταξε και μου απάντησε, και ήρθε μαζί μου ξανά ώς το σπίτι, χαρούμενος, με τις τούμπες του, δεν πίστευα σα μάτια μου, η πληγή είχε φύγει, ήταν σαν όπως τον κοίταζα κάποιος να έιχε σβήσει τη πληγή με γόμα!
Πόσο χαίρομαι που είναι καλά. Που ξέρει να προστατεύεται, που ξέρει να επιβιώνει μόνος του. Τον ξανατάϊσα, έφαγε αλλά θέλει την ανεξαρτησία του, του αρέσει που είναι με τους φίλους του και δυνατός. Σήμερα πάλι με έιδε, ήρθε τρέχοντας κοντά μου. Μετά συνέχισε τη βόλτα του. Χαίρομαι που με αναγνωρίζει, που ξέρει  ότι υπάρχει κάποιος που τον αγαπά!

Η θεία μου μου είπε ότι ο εγγονός της έφερε ένα γατάκι κάτω απο 5 μηνων από την Καλαμάτα στην Αθήνα κι αυτή το έβαλε στο μπαλκόνι κα ιπεριέφραξε το μπαλκόνι κι άφησε το γατί εκεί ,ότι δε θέλει να το βάλει σπίτι, ότι δε θέλει να το πατήσει κανένα αμάξι, ότι θέλει να το στειρώσει......
Κι εγώ αναρωτιέμα ικα ιεκνευρίζομαι και δεν θέλω να τα ξέρω όλα αυτά ότι γίνονται και μάλιστα ''από αγάπη''.... Δηλαδή έιανι αγάπη να παίρνεις ένα ον απ΄οτην μάνα του που το μεγάλωνε και από την οικογένειά του; να το βάζεις σε ένα μπαλκόνι όπου δε θα ξαναδέι  φίλο του είδους του, δε θα ξανακυνηγήσει πουλιά, ποντίκια, έντομα, δεν θα έχει καμία ευκαιρία να φάει αν δε του δώσεις εσύ, θα περάσει το χειμώνα σε ένα μπαλκόνι χωρίς καποιο καταφύγιο να κρυφτεί, και μετά θα του στερ΄΄ησεις αι την ευκαιρία-προορισμό της ζωής του να κάνει την οικογένεια του;;;;; Κι αυτό το αποκαλειτε ΑΓΑΠΗ;;;;;
Θα σας άρεσε μια αγέλη λύκων να σας πάρει, να σας κλεισει στη σπηλιά της, να σας βάλει αλυσίδα, να μην ξαναδείτε άνθρωπο κα ινα σας στειρώσει;;;; ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ.
Γιατί στερέιτε τη ΖΩΗ από τα ζώα απλά για να τα βλέπετε στα σαλόνια σας;;;;
Σίγουρα τα ζώα που ζουν έξω μόνα κινδυνεύουν από το κάθε τί όμως η φύση τα έκανε να προφυλάσσονται μόνα τους, δεν είναι η ζωή τους να ειναι φυλακισμένα. Εγώ βοήθησα το γατούλη όπως και τόσα άλλα όταν ήσαν καλά κι όταν αρρώσταιναν, δεν τα πήρα ποτέ από το φυσικό τους περιβάλλον, δεν τους στέρησα την οικογένεια, τις φιλίες, τη ξεγνοιασιά, την ελευθερία... τη χαρά να πάιζουν με τα μικρά τους και τα αδερφάκια τους, τη χαρά του να έχυν στην αγκαλιά τους το παιδάκι τους.....
ΑΓΑΠΩ δεν σημαίναι σκλαβώνω!


Υ.Γ οι ''ΦΙΛΟΖΩΙΚΕΣ'' δεν ήρθα ποτέ ΚΑΝ να δουν τα αδέσποτα γατάκια που υπεφεραν οταν τους τηλεφωνησα, ούτε τα εγκαταλελημένα, ουτε τα άρρωστα, ούτε τα χτυπημένα!
.......................... απλά ...ΑΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΟΙ


17.7.18

Μια ασυνηθιστη παρέα

Το τελευταίο καιρό παρατηρήσαμε ότι ο γατούλης μας κάνει παρέα με το κότσυφα! 
Όπου πάει ο γατούλης και κάθεται πάει και ο κότσυφας απο πάνω άλλοτε στη σκεπή και άλλοτε στο κάγκελο ή στη μάντρα και του μιλάει, ο κότσυφας λέει τα δικά του και ο γατούλης τον κοιτάει, έτσι αραχτός χωρίς να έχει σκοπό να επιτεθεί, και του απαντάει κιόλας! Σύντομα ανακαλύψαμε μια φωλιά στο δέντρο με τα μωρά του κότσυφα, μπορεί και να του έλεγε τα νέα για να μην την πειράξει, όπως έκανε και η γάτα Μπισκότο στη γάτα Μπέλα όταν γεννήθηκαν τα αδερφάκια της κι εκείνη ήταν ακόμη μικρή. Ο γατούλης δεν πέιραξε τη φωλιά και τα κοτσυφόπουλα μεγάλωσαν κα ιτώρα κάθονται στα κλαδιά, πολύ μου αρέσει αυτή η φιλία. Κατά τα άλλα ποτέ κανένα γατί απο αυτά που φροντίζαμε δε πείραξε κότσυφα.

8.6.18

ΨΥΛΛΟΙ

Τελικά η πληγή του γατούλη εξελίσσεται ως εξής... κανει κακαδο και ο γατούλης μετά την ξύνει και την ματώνει και όλο αυτό γίνεται :(.
Ο γιατρός είπε ότι τώρα πάνε εκεί οι ψύλλοι που πολύ τον ενοχλούν και του κάνουν αλλεργία. ( Κάπου στο ίντερνετ όντως διάβασα ότι μερικά γατιά έχουν αλλεργία στο σάλι οτου ψύλλου!, έλεος). Ο γατούλης θα πάρει αντιβιοτικό, και μια σταγόνα φαρμακάκι για ψύλλους που τη βάζεις μια φορά και διαρκεί για ένα μήνα και όταν γίνει καλά και ξαναβγάλει μαλλί στο σημείο που λείπει θα πάρει πάλι φαρμακάκι. 
Παρολα αυτά ο γατούλης σα να του είπανε πάει μόνος του και κάθεται σε σκιερά μέρη. 
Δεν ήξερα οτι οι ψύλλοι μπορούν να κάνον τόσο κακό που μπορούν να μεταδώσουν ασθένειες στο αίμα. Επίσης είναι σημαντικό τις δόσεις και τα φάρμακα να τις κρίνει ο γιατρός γιατί αν πειραχτεί το συκώτι τους μπορεί να έιανι πολύ κακό για τη ζωή τους. Μου είπε ότι ένα γατάκι έπεσε απο τον όροφο χτύπησε το συκώτι του και παρόλο που ο γιατρός το βοήθαγε με όλα τα μέσα το γατάκι έζηεδεκα μέρες. Θλιβερό. Ελπίζω ο γατούλης μου να είναι καλά, και όλα τα γατάκια του κόσμου και φυσικά κανείς να μην υποφέρει και όλοι να έχουν Υγεία.

2.6.18

ΠΛΗΓΗ

Είναι καλοκαίρι και ο γατούλης τώρα τελευταία ξύνετα πολύ. Μια μέρα εμφανίστηκε στο σβέρκο του μια πληγίτσα, νομίζαμε ότι είχε κανένα τσιμπούρι και το έβγαλε και μαζί έβγαλε και λίγο μαλλάκι. Του πέρασε. Μετά από μερικές μέρες έβγαλε μια πληγή στο λαιμό μεγαλύτερη.
Αρχική
Νομίζαμε ότι είναι από το ξίσιμο ή μήπως τσακώθηκε με κανένα άλλο γατί και τον ξεμάλλιασε. Ωστόσο φάινεται καλά και έχει και όρεξη για φαγητό. Αποφασίσαμε να πάμε να ρωτήσουμε το γιατρό διότι τη δέυτερη μέρα η πληγή διπλασιάστηκε.
Δεύτερη μέρα.
Φαινόταν σα να είχε βγάλει αίμα. Ανυσυχούσα ότ ιξύνοντας τη πληγή με τα βρωμικά ποδαράκια του θα παθει καμια μόλυνση. :( 
Ο γιατρός έκανε μερικές ερωτήσεις και κατάλαβε ότι πρόκειται για μύκητα. Έγραψε να πάρουμε ένα χάπι που όμως έχει καταργηθεί και να του δίνουμε 1/4. Αν δεν το βρίσκαμε έγραψε ε΄να κτηνιατρικό σιρόπι το οποίο κόστιζε 50 ευρω! και θα μας ήταν λίγο ρίσκο διότι δεν ξέρουμε το βάρος του γατούλη για να κάνουμε δοσολογία.
Εν τέλει ο μπαμπάς μου ξαναρώτησε και ο γιατρός μας πρότινε άλλο χάπι ίδιας ΄συνθεσης με το πρώτο και σε χαμηλή τιμή. Είπε ωστοσο ότι αν του δώσουμε δυο φορές μπορεί και να πειράξει το συκώτι του ή να κάνει εμετό κι επειδή εμείς αυτό δεν μπρορούμε να το ελέγξουμε (επειδή ο γατούλης δεν έιναι όλη μέρα στην αυλή) ειπε να του δίνουμε μια φορά. Ο μπαμπάς μου ρώτησε και άλλον γιατρό, εκείνον που είχε σώσει με τη συνταγή του το Μπισκότο.... (τον ευχαριστούμε πολύ). Εκείνος δε, νόμιζε ότι έιναι απλά πληγές που δημιούργησε μόνος του ο γατούλης από το ξύσιμο λόγω ψύλλων και συνέστησε κάτι για ψύλλους, μια αντιβίωση και μια κρέμα. Κρέμα δεν μπορούμε όμως να του βάλουμε γιατί δεν τολμάμε να τον πιάσουμε με τα χέρια μας.  Το χάπι που μας έγραψε ο πρώτος γιατρός είνια κια αυτό αντιβίωση, εξειδικευμένη όμως για μύκητες. Θεωρήσαμε ότι και να του δώσουμε κάτι για ψύλλους έιναι λίγο ανώφελο αφού ο γατούλης κάθε μέρα πάει στα χωράφια. Άν δεν δίναμε κάτι για τους μύκητες θα εξαπλώνοναν.
Βγάζει μερικες πληγίτσες ακόμη αλλά δεν επειδινώνονται τόσο όσο η μεγάλη (βασικά δεν είναι πληγίτσες αλλά σαν να λέιπει ένα κομματάκι μαλλί, περίπου ένα δύο εκατοστά, σα τρυπούλα στη γούνα.). Επίσης τεντώνεται και καθαρίζεται (πράγμα που δείχνει ότι είναι καλά), επίσης δεν ανασαίνει από το στόμα, έχει καθαρά ματάκια και μυτούλα. Τρώει όλο του το φαγάκι και το φαρμακάκι του και μετά κοιμάται πολυ! Δεν ξέρω αν ειναι καλό που κοιμάται πολύ, έιναι λίγο πιό αδιάφορος πό πριν αλά αυτό του ξεκίνησε μαζί με τη πληγή , μια μερα δηλ. πριν πάρει το φάρμακο. Το απόγευμα τον ξαναταϊζω για να δυναμώσει και να είναι καλά, μετά όλο χτενίζεται κα καθαρίζεται, γλειφει τη πληγή του (εγώ νομίζω ότ ιαυτό του κάνει καλό αλλά δεν ξέρω κιόλας...) κι αμα την ξύνει ανησυχώ. Το κακό είναι ότι κολλάει στον άνθρωπο γι αυτό δε πρέπει να τον πιάνουμε και να μας ακουμπάει, εμέις καθαρίζουμε δυο φορες τη μέρα με ντετόλ καρέκλες και αυλή και σπίτι και ότι δουλειά κάνουμε τη κάνουμε με γάντια νιτριλίου. 
Ο γιατρός είπε ότι θα πρεπει να είμαστε εξασθενιμένοι οργανισμοί για να κολλήσουμε αλλα βέβαια φυλαγόμαστε.
Και οι δυο γιατροί έιπαν ότι οι γάτες έχουν απάνω τους μύκητες ΑΠΟ ΠΑΝΤΑ απλά τώρα έγινε αυτή η έξαρση για κάποιο λογω που ο οργανισμός του βρέθηκε ευάλωτος. 
Ελπίζω ο γατούλης μου να γίνει καλά. Ο γιατρός είπε ότ ιθα ξαναβγάλει μαλλί. 
Είναι τώρα η τέταρτη μέρα από τις 20 της θεραπείας. 
Άν η πληγή μεγαλώσει θα το πώ στο γιατρό, από ανοιχτό ρόζ έιχει γίνει σαν ανοιχτό καφέ, νομίζω έιναι επειδή ξεραίνεται αλλά τί να πώ κι εγώ... γεωπόνος είμαι κι όχι κτηνίατρος, από φυτικούς οργανισμούς ξέρω, όσο για τα γατάκια γι' αυτό υπαρχουν οι κτηνίατροι. Μακάρι να γίνει καλά ο γατούλης μου και να μην κολλήσουμε κι εμείς.

 

18.1.18

ΘΕΛΕΙ ΦΑΡΜΑΚΟ;

Παρόλο που μετα το περιστατικο με γατούλι και το ατύχημα αποφασίσαμε να μην ξανααναλάβουμε αδέσποτα γατάκια αλλά απλά να τους προσφέρουμε καταφύγιο στην αυλή μας, η Ψιψίνα μας άφησε στην αυλή τον Παίδαρο, τον κατάλευκο γαλανομάτη γιό της. Σπανίως τον ταϊζαμε γιατι έτρωγε μόνος του στη φύση και ήταν χορτασμένος. Ένα μήνα περίπου κάθεται στην αυλή και κάνει τούμπες... μεγάλο μας τον έφερε. Λοιπόν αυτός ο γατούλης, περίπου 9 μηνών, άρχισε με τα χιόνια να ακούγεται σα κρυωμένος, πριν καμιά βδομάδα ακουγόταν σα να χει κατι στα πενυμόνια του ή σα να ναι βραχνιασμένος και την άλλη μερα αρχισε να φτιαρνίζεται συνέχεια. :( Για να μη μου γίνει χειρότερα αποφάσισα να πάω να ρωτήσω το γιατρό μήπως θέλει φάρμακο. Χωρίς το γατούλη, γιατι δεν τον χαϊδέυουμε καν, τον θεωρώ άγριο γάτο, δεν εξοικοιωμένος με αγκαλιές αν και δέιχνει πως θέλει. Λοιπόν ο γιατρός μου έιπε οτι απο την περιγραφή έχει μια ίωση γάτας και την έχει σε ελαφρά μορφή. (Την βαριά μορφή την είδα κι αυτή στο γκρί γατάκι παλαιότερα και με τίποτα δε θελω να το ξαναδώ ή να το ζήσει άλλο γατάκι ή οποιοδήποτε ζώο.).
Έλεγε ότι αυτή η ίωση προσβάλει το αναπνευστικό σύστημα, κάνει τσίμπλες και μυξουλες. Εμένα ο γατούλης εκτός απο το φτιάρνισμα και το βηξιμο/δυσκολία δεν παρουσίαζε κάτι αλλο, τα ματια του ήταν καθαρά και η μυτη του δεν έσταζε, το μαλλί του μια χαρά και έκανε και τούμπες. Ο γιατρός ειπε οτι αυτο σημαίνει ότι την έχει σε ελαφριά μορφή, ότι έτσι κ ιαλλιώς δεν κολλάει σε εμάς ακόμα κι αν φτιαρνιστεί κατα πάνω μου όταν περνάω δίπλα. Είπε ότι θέλε ιαντιβίωση αλλιώς θα ταλαιπωρέίται χρόνια με αυτό το πρόβλημα ενώ επιβεβαίωσε τη σκέψη μου ότι μπορεί να πάθει και καμιά φλεγμονή και να μη μπορεί να φάει. Είπε ότι θα έπρεπε να τον δει αλλά έτσι κι αλλιώς το φαρμακα΄κ ιδε θα του κανει κακο ακομα κι αν δεν είναι τόσο χάλια. Έτσι μου έγραψε την αντιβιωσούλα ( ήταν να μου δώσει ιμα πιό ισχυρή αλλά δε ξέρω τελικα γιατι έιπε να πάρω αυτή..) σε κάποιο σημειο μου ειπε κατι για κορτιζόνη αλλά δε θυμάμαι να σας πω το γιατι, μάλλον σε χειρότερες περιπτώσεις... επίσης μου είπε ότι πρωτα απ'όλα πρέπει να καθαριστεί η μύτη του με φυσιολογικό ορό γιατί όσο έχει μυξούλες φωλιάζουν εκεί τα μικρόβια και δεν αφήνουν να δράσει η αντιβίωση. Ομως δυστυχώς δεν έχω το θάρρος να το κάνω και να διακυνδινέψω να πάθω κάτι απο τα γδαρσίματά του, επίσης το γκρί γατάκι που ήταν τόσο χάλια δε το καθαρισα καθόλου κι έγινε καλά μόνο του, καθαρίζεται μόνο του μόλις γίνει καλύτερα, κα ιτα ματάκια του και τη μυτούλα του και το τρίχωμά του. Σε μια άλλη φάση μου είπε ο γιατρός ότι όλο αυτό μπορέι να σχετίζεται με χλαμύδια, δε μου εξήγησε τί ειναι αλλά έιπε ότι οχι σε εμάς αλλά δικά του, και πως ούτε αυτό κολλάει σε εμάς από το γατί. Επίσης μου είπε ότι είνια κακό σημάδι αν τον δώ να έχει ανοιχτώ το στόμα- και να ανασαίνει απ΄οτο στόμα. Αυτό του είπα δεν το κάνει. Όταν γύρισα σπίτι και ετοίμασα το φαγητάκι του τον είδα να ε΄χει ανοιχτό το στόμα για να ανασάνει :( έπαθα σοκ. Ευτυχώς το έκανε για λίγο, και ΕΥΤΥΧΩΣ δεν το ξανάκανε από την ώρα που πίνει το φαρμακάκι. Ο γιατρός είπε οτι αυτή την ίωση ο γατούλης επειδή είναι ανεμβολίαστος θα την είχε από παλιά και τώρα του επιδινώθηκε και σε αυτό βοηθάει η υγρασία.
Τώρα δίνω στο γατούλη την αντιβιωσούλα σερβιρισμένη πάνω στο φαγητάκι του. Του βραζω φτερούγες (μεγάλες) και κάθε φορά που έιναι να πάρει το φαρμακάκι του του καθαρίζω μια φτερούγα από τα κόκκαλα, την κάνω ψιλά κομματάκια, την βάω σε πλαστικό πιατάκι μιας χρήσης κι απο πάνω σερβίρω σαν σάλτσα 2ml αντιβιωσούλα, τόσο έιπε ο γιατρός γιατι ο Παίδαρος είναι και μεγαλούτσικος, έιπε ότι 1ml είνια για μέχρι 3 κιλά γατί. 
Πάντως το καλό έινια όπως έιδατε να ρωτάτε έναν κτηνίατρο αν χρειάζεται φαρμακάκι κι όχι να τον αφήνετε έτσι επειδή φάινεται καλά... δε θέλετε να δέιτε τα χειρότερα. Στο γιατρό δε πλήρωσα, γιατί δεν πήγα επίσκεψη με το γάτο κι επίσης το φαρμακάκι το πέρνεις και χωρίς συνταγή. Το φαρμακάκι κάνει 4 ευρώ. Φοράω γάντια νιτριλίου και πιάνω το πιατάκι όταν πάει πιο κει ο γατούλης, το πετάω σε μια σακούλα και μετά στα σκουπίδια στο κάδο της γειτονιάς μαζί με τα γάντια.  Επίσης κάθομαι από πάνω μέχρι να ΄φαει το φαγάκι για να μην έρθει κανενα άλλο γατίλ και του το φάει-ποτέ δε ξέρεις- και επίσης σήμερα φύσαγε πολύ και το πιάτο το έπερνε ο αέρας. :) Καλά που ήμουν εκεί.